Subscribe Twitter

Thursday, December 16, 2010

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ အမည္မသိသိုင္းသမားႏွစ္ဦး

တစ္ေန႔ သ၌ကၽြန္ေတာ္သည္ အေဆာက္အဦးတစ္ခု၏ေအာက္တြင္ အမည္မသိ ၀တ္ရံု၀တ္ဆင္သူ ႏွစ္ဦး၏အလစ္ အငိုက္တိုက္ခိုက္ျခင္းကိုခံရသည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးမွာ အနီေရာင္၀တ္ရံုကို၀တ္ဆင္၍ တရုတ္ ဒါးမႀကီးကိုကိုင္လွ်က္၊ က်န္တစ္ဦးမွာ အနက္ေရာင္၀တ္ရံု ၀တ္ဆင္၍ က်ိဳက္ထိီးရိုးေတာင္ေပၚမွ ၀ါးျဖင့္လုပ္ထားေသာ ဓါးႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေသာ ဂ်ပန္ကင္ဒိုဓါးကိုင္လွ်က္ တိုက္ခိုက္ၾက၏။ အနီေရာင္ ၀တ္ရံု ႏွင့္ လူမွကၽြန္ေတာ့္အား စတင္တိုက္ခိုက္ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္၏ လက္ထဲတြင္ ထမင္းထုတ္တစ္ထုပ္၊ ေရဗူးတစ္ဗူးႏွင့္ NTUC မွ၀ယ္ လာေသာ ငွက္ေပ်ာသီးတစ္ထုတ္သာရွိသည္။
"ယား"
"ကုတ္"
"၀ွစ္"
ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ေလးေရွာင္တိမ္းေနရ၏ ေတာ္ပါေသးသည္ သိုင္းစာအုပ္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဖတ္ထား ေပလို႔။ ေနာက္ဆိုမလြယ္လွေပ။ အနီ၀တ္ရံုနဲ႔ လူမွာ တိုက္ခိုက္ခ်က္ျပင္းထန္လွသည္။ သူ၏သိုင္းသည္ အဆင့္ျမင့္၏။ တပည့္မျဖစ္ႏိုင္ ဆရာတစ္ဆူဆူျဖစ္မွာေသခ်ာပါသည္။ ဆက္၍တိုက္ခိုက္၏။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အလူးအလဲရင္ဆိုင္ခုခံေနရ၏။ တစ္ႀကိမ္မွာ သူ၏ဓါးမသည္ ကၽြန္ေတာ္၏ ႏွားေခါင္း၀ဆီသို႔ယမ္းလွ်က္
"၀ွစ္"
"၀ွီး"
ကၽြန္ေတာ္ထမင္းေတာင္ဆာသြားခဲ့သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္သူ၏ ဓါးမွာအကင္ဆိုင္မွ ငွားခဲ့ဟန္ တူပါသည္။ ၀က္ဆီနံ႕သင္းသြားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ တစ္ဖန္ အနီ၀တ္ရံုႏွင့္ လူမွတိုက္ခိုက္ျပန္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကတစ္ေယာက္ထဲ သူတို႕ကႏွစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ အေတာ္ေလးေရွာင္တိမ္းေနရ၏။ အနက္ေရာင္ ၀တ္ရံုႏွင့္လူမွာ ပညာပါသည္။ ဗရမ္းဗတာ မတိုက္ခိုက္ေပ။ ကၽြန္ေတာ္၏ အလစ္ကိုေစာင့္ ဆိုင္းလွ်က္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွသာ၀င္ တိုက္ခိုက္၏။ နာရီ၀က္ခန္႔ တိုက္ခိုက္ၿပီးေသာ္ ၀တ္ရံုအနီႏွင့္ လူမွာ
"ေဟး....ခဏ နားၾကတာေပါ့..."
အနက္ႏွင့္လူမွ "ေကာင္းတာေပါ့..."
၀တ္ရံုအနီႏွင့္ လူမွာ သူ၏ ညာဘက္ေဘာင္းဘီထဲ မွ Marlboro တံဆိပ္ စီးကရက္တစ္လိပ္ထုတ္ကာ ဘယ္ဘက္ေဘာင္းဘီ အိတ္ထဲမွ မီးျခစ္ထုတ္လွ်က္ ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးေပၚထိုင္ကာ မနားတမ္းဖြာ ရိႈက္ေနေလသည္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာသာ ပါလာေသာေရဗူးထုတ္ေသာက္ကာ အေမာေျဖရ၏။ ထုိစဥ္ ၀တ္ရံုနက္ လူမွကၽြန္ေတာ့္ထံတူရႈလာလွ်က္ လက္ထဲတြင္ အ၀ါေရာက္ေဆးလံုးေလးကိုင္ကာ -
"ေရနဲနဲေလာက္"
ကၽြန္ေတာ္မွ "ရပါတယ္...အင့္" ရန္သူပင္ျဖစ္လင့္ကစားေရအက်ိဳးဆယ္ပါးမဟုတ္လား ..ၾကည္ျဖဴစြာ ေပးလိုက္ပါ၏။ ထိုသူေရေသာက္လို႔ မွမၿပီးေသးခင္ ၀တ္ရံုနီမွ "စမယ္ေဟ့" လို႕ေအာ္ေလသည္။
စတင္တိုက္ခိုက္ၾကျပန္ေလၿပီ။
"ယီး"
"၀ွစ္"
"က်ား"
တိုက္ခိုက္ခ်က္မွာ ျပင္းထန္လွ၏။ တစ္ႀကိမ္တြင္ကၽြန္ေတာ့္မွာ ၀တ္ရံုနီ၏ အတြင္းအားတိုက္ခိုက္ခ်က္ကို ခုခံသျဖင့္ေလေတာင္လည္သြားခဲ့၏။ တစ္ႀကိမ္တြင္ ဘယ္သိုင္းစာအုပ္ထဲတြင္မွမပါေသာနည္းမ်ားျဖင့္  ကၽြန္ေတာ့္အား တိုက္ခိုက္ေလ၏။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပါလာေသာငွက္ေပ်ာသီးထုတ္၊ ထမင္းထုတ္ ေရဗူးျဖင့္ သာခုခံေနရ၏။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ၀တ္ရံုနီတိုက္ခိုက္ေနစဥ္ ၀တ္ရံုနက္မွာ သူ၏ကင္ဒိုဓါးျဖင့္ လက္သဲေျခသဲမ်ားလွီးေန ေလသည္။ နာရီ၀က္ခန္႔ တိုက္ခိုက္ၾကၿပီးေသာ္ ၀တ္ရံုနီမွ ၀တ္ရံုနက္အား လက္ဟန္ေျခဟန္ျဖင့္ျပကာ ေျပာေလသည္။ ၀တ္ရံုနီေျပာေသာ လက္ဟန္ေျခဟန္ကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္သည္မွာ `ဒီညမန္ယူပြဲရွိတယ္ ျပန္ၾကရင္ေကာင္းမယ္` ၀တ္ရံုနက္မွ ေခါင္းဆတ္ျပကာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနစဥ္ အခ်ိန္အတြင္း လွ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကေလသည္။ ၀တ္ရံုနက္ရပ္ခဲ့ေသာ ေနရာတြင္ အနီေရာင္စကၠဴကဒ္ျပားေလး တစ္ခုၾကက်န္ခဲ့၏။ ကၽြန္ေတာ္ေကာက္ယူဖတ္ၾကည့္ေတာ့ အမည္မွာ ေရစိုပ်က္စီသြား၍ မသဲကြဲေတာ့ေပ။ ေအာက္ကေရးထားသည္မွာ - ေလးခြပစ္ခ်န္ပီယံ၊ ေလာက္စာလံုး အိတ္စ္ပို႔စ္၊ အင္စပို႕စ္ ကုပၼဏီ၊ ျဖဴးၿမိဳ႕၊ ပဲခူးတိုင္း ဟူ၏။ ထိုသူ၏သဲလြန္စသာ ကၽြန္ေတာ္ရရွိေလသည္။ က်န္ တစ္ေယာက္မွာမူ ခုခ်ိန္ထိမရရွိေပ။